Bogusław Stachura

---

Życiorys

Bogusław Stachura był >synem Stanisława i Władysławy. Od roku 1942 do 1945 pełnił funkcję w Urzędzie Gminy w Morawicy. Jego kariera polityczna rozpoczęła się, gdy został wieloletnim członkiem i funkcjonariuszem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W latach 1945–1947 pracował jako instruktor w Komitecie Powiatowym PPR w Kielcach. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Kielcach, gdzie uczęszczał od 1947 do 1949 roku.

W późniejszych latach Stachura pełnił różne funkcje w strukturach PZPR, w tym jako instruktor, a następnie zastępca kierownika Wydziału Ekonomicznego KW PZPR w Kielcach w latach 1949–1955. W latach 1955–1956 był instruktorem Wydziału Ekonomicznego Komitetu Centralnego PZPR, a następnie I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Kielcach w latach 1956–1957. Od 1957 do 1969 sprawował obowiązki sekretarza ekonomicznego KW PZPR w Kielcach. W kolejnych latach, od 1969 do 1983, zaangażował się w pracę jako wiceminister spraw wewnętrznych PRL, a od 1983 do 1988 pełnił funkcję ambasadora PRL w Bukareszcie.

W latach 1968–1980 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR, a w latach 1980–1981 już jako pełnoprawny członek tego gremium. W latach 70. był także aktywnym członkiem Rady Redakcyjnej „Nowych Dróg”, organu teoretycznego i politycznego KC PZPR. Stachura pozostaje w pamięci historycznej za swój udział w zdarzeniach takich jak Operacja Lato ’76, gdzie odpowiadał za brutalne tłumienie demonstracji robotników, oraz za jego rolę w „ścieżkach zdrowia” podczas wydarzeń w Radomiu.

W 1980 roku kierował sztabem Operacyjnym Lato ’80. Przygotowywał plany związane z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce. Po jego wprowadzeniu 13 grudnia 1981 roku, jako zastępca Ministra Spraw Wewnętrznych, podjął decyzje w sprawie koordynacji działań operacyjnych w stosunku do związku zawodowego Solidarność, powołując grupę operacyjną, której kierownikiem został Józef Sasin. Działania te miały na celu zatrzymanie niezależnych inicjatyw związkowych oraz osłabienie autorytetu Solidarności.

W latach 90. Bogusław Stachura znalazł się w ogniu krytyki i został oskarżony o utrudnianie śledztwa w sprawie zabójstwa studenta Stanisława Pyjasa w 1977 roku, który studiował na UJ. Jego wypowiedzi zostały zarejestrowane w filmie dokumentalnym „Trzech kumpli” w reżyserii Anny Ferens oraz Ewy Stankiewicz w 2008 roku.

Zmarł 21 sierpnia 2008 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na wojskowych Powązkach, w kwaterze A16-7-27.

Odznaczenia (wybrane)

Wśród wielu wyróżnień przyznanych Bogusławowi Stachurze, możemy wymienić znaczące odznaczenia, które podkreślają jego osiągnięcia oraz wkład w działalność publiczną.

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
• Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie),
• Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego,
• Odznaka „Zasłużony dla Ziemi Kieleckiej”.

---

Oceń: Bogusław Stachura

---